Friday, May 9, 2008

tila yata'y may kakaiba sa araw na ito, ang lahat ng tao sa aking paligid ay nagsimulang mag-iba. weird. heto, iisa-isahin ko ang mga nangyari sa akin sa araw na ito.

una, paggising ko pa lamang, 6:30 ay nagising na ako, pero tila yata'y lumulubog ako sa aking kama. nilalamon niya ako. ang hirap talagang bumangon. ito ang pinakaayaw ko sa bawat araw ng buhay ko. hehe... hindi ko alam kung ganun lang ba talaga iyon o batugan na talaga ako o epekto ito ng sakit ko. gayunpaman, sa takot na mapagalitan ni doktor arco kung sakaling mahuli ako sa klase, bumangon na ako at tila ba'y nangangalahati na ang ikawalo ng umaga.

paggising ko, himala! gising na ang roommate kong si kuya archie. wala lang. at syempre, alam ko na kung ano ang ginagawa niya pagkagising niya. yun lang... nagayos ako ng gamit at nagdesisyong maligo na. nakita ko naraman ang mga tao sa west wing one na kumikilos upang hindi mahuli sa kani-kanilang mga klase. nakita ko pa si kuya karl, (tama ba yung spelling?!?) nakaligo na kakaiba sa nakita ko noong isang araw (o kahapon ata yun...) na halos kakagising pa lamang. tapos ay nakita ko ulit (lagi naman eh, pano, klase niya ay 8:30 at ako'y 9:00) si kuya felix. wala lang, for the nth time hindi pa rin siya namamansin, mukhang apektado pa rin sa isyu. buwehehe... (anyway, based on history, hindi naman talaga kami nagpapansinan kahit nung wala pang isyu...) sadyang mabilis ang pag-iwas niya ng tingin kaya medyo halatang may kakaiba... hehe... as usual ay nakaputi siya dahil sa pe niya...pero syempre wala naman akong pakialam sa suot niya, sadyang kakaiba nga ang araw na ito at tila yata'y mas malinis ang suot niya kaysa sa iba niyang puting t-shirt. naligo na ako at umalis na ng yakal para pumuntang institute of chemistry.

sa paglabas ko ng wing, papunta sa counter, himalang tila yata'y hindi pa nahahawakan ng ibang nilalang sa yakal ang dyaryong hawak ko. maganda yan. hehe... tiniklop ko lang ito at ipinasok sa bag at umalis na ako. sa sobrang kawirduhan ng araw na ito, nakasalubong ko si kuya krist jan. wala lang, sobrang kakaiba dahil hindi ko naman talaga nakasasabay si kuya papuntang chem. tapos ayun, nag-usap lang kami at nagkuwentuhan tungkol sa quizzes ni dr arco. ayun, dumating kami sa chem na halos magsisimula na ang quiz. hindi na tuloy nakapag-aral si kuya.

sa lecture, ang wirdo, sa sobrang dami kong kailangang gawin, hindi na ako nakining kay dr. arco. ito lang ang lecture na talagang wala akong pinakinggan. anyway, nucleic acids naman iyon. tapos ayun, kumain ako kasama sina abi at steph to find out na hindi sila magpapasa ng fr. ayun, ang unfair talaga ng mundo. tapos umalis na ako para ipasa ang stfap form ko. galing kaming casaa kasi kumain pa ako with abi and steph. sa may mainlib ako dumaan papuntang law. wala lang, kasi kung sasakay pa ako, sayang sa pera eh hindi naman ako puwedeng magteleport o mag marathon effect papuntang law. iyon, dun talaga ako dumaan, sa mainlib.

habang masayang dumadaan sa main lib, nakasalubong ko si... (guess who?!? tama ka!?! sya nga!?!) si kuya felix. ewan ko ba, mukhang hindi na rin ako interesadong batiin siya. totoon ngang wala naman akong galit, inis o kung ano pa man sa kanya, siguro napagod na lang ako sa kapapansin sa kanya. ewan. kaya nung malayo pa lang, kahit nakita ko na siya, hindi na ako nag-effort na tignan siya, bagkus ang inatupag ko ay ang buhok kong sobrang stubborn. (actually, nakakainis talaga yung buhok kong iyan, ewan ko ba, naligo naman ako, pero napakagulo niya, lumilipad kasabay ng hangin.. haiz... nainis talaga ako...) tapos ayun, dahil wala nga akong pakialam kay kuya felix eh dinaanan ko na lang siya habang inaayos at tinititigan paitaas ang buhok kong walang kasing gulo. grabe, ang tindi ng buhok ko, ayaw tumigil. to my surprise, narinig ko ang boses ni kuya felix. aba, himala, nagsalita siya. hindi ako sigurado kung ano yung sinabi niya, (dahil nga wala na akog pake sa existence niya...) pero kung tama ang pagkakarining ko, "oi" o "hoy" ang dining ko... tapos napalingon naman ako, ewan ko ba, madaling mamagnitize ang mga mata ko sa mga ganung uri ng sitwasyon. hehe.. tapos pagtingin ko, nasa may gilid ko na pala siya, nakatingin sa akin (hindi rin ako sure kung sa akin nga siya nakatingin, ewan.) tapos nung nakatingin na ako, nagreact ako na parang ngumiti or whatever... hindi ko na rin matandaan, masyado kasi akong nagmamadali nun para maihabol ko pa yung stfap form ko bago maglunch break. o kaya ang reaksyon ko eh yung tipong tingin na ginagawa ko kina kuya mike geroche para sabihing " ano ba yan kuya mike, ang ingay mo..." hehe.. wala lang, pero ang wirdo kasi nagkatitigan nga kami ni kuya felix tapos umiwas din siya ng tingin. sa palagay ko, may ibang tao sa likod ko.. hehe... tapos yon ang sinabihan niya ng "oy" niya.. hehe... kasi nung umiwas siya ng tingin parang napangiti pa, hehe.. inassume niya ata na inassume kong ako ang tinawag niya... o well, nagkamali siya... hehe...

gayunpaman, habang naglalakad papuntang law, napaisip tuloy ako. kasi ang sabi ko nung gabi bago nung araw na iyon, na yung gabi na iyon na ang deadline ng lahat. kung hindi pa siya makikipag-usap sa gabing iyon, wala na. sarado na ang isyu at ang existence niya sa mundo ko ay wala na. kasi kung ako nga eh natitiis niya't hindi na nag-eexist sa mundo niya, bakit siya eh kailangan pang mag-exist sa mundo ko. wala lang... (nakakatawa kasi si ate jache pa yung nagpipilit sa aking iextend ko pa raw.. ano ako, crs? o stfap? hehe...) pero dahil nakiusap si ate jache, binago ko na ang setting. tuloy pa rin siguro ang desisyon kong hindi na siya mag-eexist sa mundo ko, pero sakaling kakausapin pa niya ako, ok lang, malamang sa malamang kakausapin ko rin siya. bastusan naman kasi kung mag-eefort siyang kausapin ako tapos hindi ko siya kakausapin kaya ok lang. pero hindi na ako mag-eefort na lapitan, magsend ng message sa friendster at kung ano-ano pa. huli na siguro yung sinend ko na nagtatanong kung galit pa siya.. hehe... aywan. pero syempre it will never mean na pag kinausap niya ako eh ayos na ang lahat. hindi kasi ako nadadaan sa mga pagbai-bati lang yung tipong "hi" o hello lang ang sinasabi. mas maiinis ako kung ganon kasi alam namin parehong may isyu and yet kung umarte siya eh parang walang isyu or walang nangyaring isyu. hehe.. parang fourth year high school lang. isa pa, sa kahit na anong pagkakataon, ayoko sa taong makikipag-ayos dahil lang sa gustong matapos ang isyu ( imean yes, yung yung bottom line kaya nakikipag-ayos) pero kung makikipag-ayos ang kahit na sino sa akin dahil lang ayaw niyang makaramdam ng burden dahil alam niya sa sarili niyang may kaaway siya, eh wag na lang. mamatay na kaming dalawa sa inis. hehe.. ayoko sa taong nakikipag-ayos dahil lang sa sarili niya. yes, maaaring isa iyon sa rason niya, pero kung iyon ang una sa mga rason niya at mas malala kung iyon lang ang rason niya, good luck sa kanya. hehe... (ang mga sentences ko ay hindi lang tumutukoy kay kuya felix, ito ay tumutukoy sa lahat ng mga at naging kaaway ko...) ayun... going back sa isyu namin, wala ngang matinong closure yun eh... parang gago lang, ni hindi kami nag-usap ng personal. gayunpaman, sarado na ang isyung ito at lahat ay nabigyang linaw na, kahit sa sulat man lamang.

moving on, pagkatapos ay dumating na ako sa law. naku po. pangalawang beses ko nang magpapanotaryo dito pero mukhang nawawala pa rin ako... hehe.. anyway, nandun naman si ate guard para tulungan ako. nakangiti naman niyang itinuro ang daan patungong law center. hehe.. ayun, nakadating ako kaagad. mabuti na nga lang at walang pila pagdating ko. ako kaagad ang kinausap. sa sobrang malas ko, hinanapan ako ng number ng cedula ng nanay ko. e wala akong hawak, so student number ko na lang ang kinuha, pero ayun, awa ng diyos wala akong id, nasa institute of chem pa dahil hindi ko pa isinasauli yung 10 micro test tubes. hehe... pero buti na lang at kapanipaniwala naman ako, kaya tinanggap na nila yung sinabi kong 2007-00299 ang student number ko. hehe...

pagdating sa vinzon's ewan ko ba... pinaphotocopy ko pa yung papeles ng bahay namin. ayun, awa ng diyos, mahaba ang pila sa vinzon's. sana pala sa law na ako nagpaphotocopy. haiz... anyway, go lang. kahit may aleng sumingit na sobrang kapal ng pagmumukha makisingit. ( i mean, nasaan aksi ang esensya ng hiya, ng disiplina at mataas na uri ng edukasyon?!? kung katulad niya ang anak niya, well, walang karapatang pumasok sa up ang anak niya...) nakakainis din yung nagphophotocopy kasi inuna pa yung singit kaysa sa akin.. haiz... anyway, go lang....

pag-akyat sa taas, naghintay pa ako, may 2 nauna sa akin eh... pero umabot pa naman ako, awa ng diyos, mag deficiency pa yung papeles na dlaa ko, wala yung kontrata ng tatay ko. haiz.. so it means babalik pa ako sa monday.. hehe.. go lang.. masaya ang buhay, hindi rason ang stfap para mabuwisit....

so dumiretso na ako sa sc, tinaype ko na yung fdr namin at yung rdr ko.. haiz, hindi ko natapos yung rdr ko, tapos pa nun, late pa ako... nakita ko pa si ate jenna at si ate jane sa isko.. hehe.. pero nauna na kami ni ate jane sa inst. of chem. pagdating namin, late na talaga kami. galit na si sir karry kasi 1:30 na, 7 pa lang daw silang nandun. ang nakakainis, may minus na ako, hindi ko pa naipasa yung fr namin. patay ako sa lunes. hehe... so go lang, late na kami pero pinayagan kaming magperform ng experiment pero minus ten na kaagad so kailangang maperfect ang rest ng criteria para pumasa ang rdr. help! hehe... kumusta naman ang 25/35 pero ok lang... go...

nakakatuwa kasi kahit nagalit si sir larry, sa end ng klase ay nagsorry din siya. sa aspetong iyon ay humanga ako sa kanya. totoo na pangit na katangian ang madaling magalit pero ang galing kasi, kaya niya kontrolin yung galit niya. ay hindi naman nagiging personal yung galit niya. (pero medyo nagiging sadista kasi dahil sa galit niya, itinapat niya yung long quiz namin sa long exan namin sa lecture.. haiz...) sa totoo lang, gusto kong bawiin niya yung sorry niya, kasi ang totoo, kami naman talaga yung nagkamali. responsibilidad namin dumating sa oras. kahit pa gaano kahaba ang mga reports na kailangan naming gawin. haiz... (pero totoo, ang hirap gumawa ng fr..) siguro ay masyado lang niyang inexpect na magiging masaya ang klase namin kasi last day na ng experiment. (baka may hinanda pa siya na hindi na natuloy dahil nga late kami..) sorry po na lang ang nasabi ko... hehe... wala eh, yun yung lumabas sa bibig ko... pero mukhang hindi rin naman niya tinanggap. hehe.. ok lang, at least nagsorry. hehe...

so ayun, dinismiss niya ang klase na medyo galit pa rin. ok lang.. pagkatapos nun, nagawa pa naming ( ako at ang mga classmates ko) magpicturan sa lab... sayang kasi wala kaming picture with sir larry. hehe.. nagalit eh.... ano pa bang gagawin namin?!? haiz.... tapos ayun, nag-uwian na kami....

pagdating sa dorm, naalala kong nakay joselle pa ang mga libro ko, so paano ako gagawa ng fr?!? goodl uck, so pagdating ko sa yakal, umalis ako kaagad papuntang kamia, kasi dun nakatira si joselle. so go lang ako.. haggard na ang itsura ko.. pero pumunta pa kami ni joselle sa sc para ipaphotocopy yung mga libro... tapos ayun natapos din...

ang pinakanakakabaliw na twist sa araw na ito ay yung hindi pala ako susunduin ng nanay ko at pinapapunta pala niya ako sa nha dahil wala nga siyang dalang kotse... so 7 na, nasa dorm pa rin ako.. hehe.. katabi ko si ate jache at nag-uusap kami tungkol sa mga nangyari sa buhay namin.. ginagawa pa niya yung para sa event nila.. (nawa'y lumabas siya sa tv..) hehe... tapos aba, itong si kuya felix na nanonood din ng tv eh hindi taalga namansin, inassume ko kasing lalapit siya sa akim kung sakali ngang totoong ako ang binati niya nung tanghali pa lang... pero mukha yatang tama ang hinala ko.. ibang taong ang binati niya.. buwehehe... ewan ko, mukhang asiwa din siya kay ate jache... ewan ko talaga sa kanya... pero dahil nga wala na akong pakialam sa kanya, nagdesisyon na nga akong umalis... tapos nung 7 na talaga, umalis na ako..

tapos pgsakay ko sa jeep, nung inakala kong didiretso na ito paikot sa philcoa, e nagpa gas pa ito... so ten years bago ako makarating ng nha.... pagdating sa nha, nasa may gate na si mama, so hindi na ako pumasok at umalis na kami.. tapos, wirdo talaga ang araw na ito dahil first time naming sumakay ng jeep pauwi.. kadalasan kasi nagbabus kami papuntang maynila at saka magjijeep papuntang harrizon plaza, nandunkasi yung terminal ng fx na pauwi eh... pero dahil late na at hindi na namin maaabutang bukas ang harrizon.. nagmrt na lang kami... medyo puyno yung unang mrt na dumating pero yung sumunod ay mas maluwag at para narin mas mapabilis, naghiwalay na kami ni mama, siya dun sa female area at ako dun sa isa pang area... so go lang kami.. nakita ko si billy sa mrt.. wirdo.. hehe... gayunpaman, dahil umupo ako, hindi ko na namalayang umalis na pala siya... sa taft kami bumaba ni mama.... tapos dahil gutom na rin kami, kumain na kami sa metropoint... sa steak escape.. hehe... wirdo yung pagkain, sobrang mamantika at parang ewan yung lasa... haiz.... sana may fud tek sa kanila para alam nila kung paano maghanda ng pagkain sa kanila... hehe... tapos nun, umuwi na kami.. sa jeep kami papuntang paliparan kami sumakay.. ayun, medyo mabigat ang traffic kaya natagalan kami... (go lang naman...) tapos ayun.. nakauwi na kami... yun lang... ^_^

/b a c k. t o. t o p.