Monday, April 30, 2007

Hai. saan ko ba dapat simulan? ang haba naraman nito. nakakaadik na. minsan tuloy sawa na ako. well.. kailangang ko kasi magsalita tungkol sa akin dahil blog na lang ang tanging hiblang nagdurogtong sa akin sa mga kaibigan ko't sa sibilisasyon. kaadik.

good things muna
last week. pumunta kaming pagudpod. haha. ang abnormal ng lugar. kakaadik sa ganda. sa españa kami sumakay ng bus papuntang pagupod, ilocos norte. kami ay bumyahesa loob ng 12 na oras. kakainis nga eh. dapat ay 10 oras lang. pero dahil matanda na ang nagmamaneho ng bus na aming sinasakyan, umabot kami sa 12 oras. anyway.. pagdating namin doon, isang maaliwalas ng lugar ang aming nakita. nasa sentro pa ako ng sibilisasyon ng pagupod pero kung titignan mo, parang walang sibilisasyon. ni wala ngang masyadong tao sa paligid. tapos ang nakasalubong na namin ay mga tricycle drivers.. sakay naman kami... then doon kami dinala ng pagkakataon sa JC resort. (naman!) wala lng. super tawaran ng kwarto ang nanay ko at taga roon. biruin moh, mula 4300 per night, naging 2500 na lang. tibay talaga ng nanay ko. then ayon, swimming na kami pagkatapos kumain. ang lakas ng alon. adikadik talaga. tapos parang dead sea ang level ng alat ng tubig. nakakainins, masakit sa mata. yung pinsan ko't tiya nga, sa lakas ng alon, eh tumataembong. pero si Freedom, walang takot, abnormal ata talaga yun, walang "takot genes". anyway, kahit maalat, sobrang linaw ng tubig (kahit sa isang part ay ang sea weeds area) kitang kita ang ilalim ng tubig. then naglibot libot kami the next day. una pumunta kami sa Blue Lagoon. ang taray! talagang blue siya. yung tipong sana doon na lang ako nakatira.(blue kasi) nameet pa namin doon yung isang cute na tuta. sayang nga't di ko siya napicturan (laging si kuya kasi ang may hawak ng cam..) ang harot ng aso. para ngang matagal na kaming nandun sa sobrang closeclosan namin. kaso, hindi kami nakaligo dahil tsunami sa laki ang mga alon ng blue lagoon. haiz. sayang. then lumipat kami sa aqua grande.wala lang, daloy ng tubig ang aming tinignan.. yung lang.. pero ang last destination namin ay yung waterfalls. ang ganda grabe!! actually, naglakad muna kami for about 30 minutes sas putikan/damohan/sapa/palayan.. ang cute ng experience na iyon. tuwa naman ako. nung dumating kami sa talon, naligo kami kaagad, mga excited kami parepareho at sadyang nais naming magpaligsahan kung sino ang unang nakaligo(nonsense noh?!) sa unang bahagi ay mabato, pero sa bandang gitna, mababawa at mabuhangin na lang. enjoy naman kami to the max, kumain kami doon sa gilid ng talon(kahit na my batas na nagbabawal ang kumain sa lugar na iyon) nung kami ay bumalik sa tubig, biglang nanlamig ang katawan namin dahil sa tila nagyeyelong temperatura nito. ang lamig talaga.. promise... nanigas ang mga kamay ko sa sopbrang lamig. doon ko lang naranasan ang pakiramdam ng isda o di kaya karne kapag inilalagay sa loob ng refrigerator. nagtataka kang akop dahil kung kailang 1 na ng hapon, kung kailang tirik ang araw at saka naman lumamig ng ganoon. umalis kami ng may ngiti sa labi ay nagyeyelong mga daliri. kawawa ng yung sumunod sa aming maligo, lumublob lkng sila, wisikwisik, tapos ahon na... wahaha!! buti nga.... hehe... isa pa pala... perferct yung oras namin sa talon.... kasi kami lang ang naroon sa areang iyon. tapos yung sumunod na araw, ligo lang kami ng ligo... kaya naman nung sabado, nung kami ay umuwi, kaming lahat ay pamilyang mula pa sa Nazareth. haiz. hei nigah! wazz up?! ang saya lang talaga ng lugar,kahit nangarag ang katawan ko sa kakalangoy... sa kakaexcercise para sa likod ko...sulit pa rin.. lahat ng nakikita mo maganda.. isang munting paraiso.... mula sa dagat, sa mga bundok hanggang sa mga tao.. lam mong sila ay likha ng poong Maykapal.

bad news....
waah... bago kami umalis ng maynila for ilocos... nagpacheck-up ako ulit ng likod ko... ang abnormal ng mga taga PGH super inconsistent sa mga sinasabi. kasi ang result nung nagpacheck-up ako... again, hindi daw effective ang braces sa kalagayan ko. kaya naman, inadvise niya akong magundergo ng series ng xray examinations upang malaman kung lumalala yung curve. pero ang sabi niya na ang tanging pag-asa na lang daw ay operation... my God! di ba?! back to zero naraman ako... hehe.. next year daw... bago pumasok sa panibagong academic year. adik adik.... tapos magexercise daw... swimming and stretching... kaya nga yun ang pe ko eh.. stretching.... (ayoko kasi mag-swimming.. panu kung ibagsak ko pa iyon???) so iyon ang nad news...

anyway... moving on.. hindi kasi dapat masyadong mabother sa mga ganyang isyu. gusto ko lang batikusin yung mga senatoriables.... wala akong maokray eh.. sori...
una sa lahat si Pichay... (itanim sa senado... una ang ulo) tama si mama... mukhan siyang bakulaw... hehe... grimace na bakulaw version... may tanung ako... paano kung lahat ng pilipino yung 18 milyong tao.. nais na yumaman... magagawa kaya iyon ni pichay sa loob ng 6 years??? hehe... isa pa... Edgardo angara... (ang gara ng bahay).. wala lang.... pero ang nakakairita kahapon sa forum ng GMA ay si Chavit singson... di ko malaman kung anung tinatago nia, eye bags or what.. an laki kasi palagi ng salamin nia eh...may narining akong nagcomment nung minsang nasa daan ako... "akala mo ang bait niya noh... di lang alam ng marami na mamatay tao yan.." totoo kaya iyon??? yung sagot kasi niya napakalayo... yun lang... halatang ayaw sumagot... hehe.. ayaw ilaglag ang amo. tapos si TAO.. parang advertisement ng Gatas ayon kay JayV. hehe... true.. anyways... heto yung feeling kong mananalo... hindi pa naman sila 12... Escudero, Pangilinan, Legarda, Recto,Arroyo, Villar. sigurado lahat yan... promise... ay wait.. naalala ko pa pala si ceasar montano... tinanong sa kanya kung anu ang gagawin niya to resolve the issues about extra judicial killings... ang perfect ng sagot niya... promise... " Gutom lang yan.. 'pag nasolusyonan natin ang kalam ng sikmura ng tao mawawala yan" (something like that..) and ang ganda ng mga pinagmamalaki niyang achievements niya... BASKETBALL COURTS... (for a senatoriable??? duh.. sana mayor ang posisyong kinuha mo't hindi senador) i love it... abangan pa natinang susunod na part nung forum ng GMA.. kasi mas exciting yung mga tao dun... pichay.. montano... gomez... tapos yung ulol mong tol... hehe.. i love it... (try ninyong tignan yung mukha ni defensor sa paligid.. ang pangit ng shot.. mukhan siyang bading..) anyway... iboto ang ANAKPAWIS para sa partylist.... (wala lang.. isinusulong kasi ng unyon ng nanay ko..)

last part...
haiz... goodbye masci na nga talaga... wala pa ngang college namimiss ko na ang mundong pinasok ko sa loob ng 4 na taon. haiz... miss ko na lahat ng mga kaibigan ko... pati di kaclose at pati mga kaaway(meron ba??? wala na eh..) Haiz.. my best buddy.. angelo... hehe.. akalain mong tinawag kita best buddy.... hehe.. kapatid na tunay... (ang galing talaga.. di ako makapaniwalang from mortal enemy eh naging best friend kita...) sa totoo lang.. ikaw pa rin lang ang nakakuha ng spot na iyon(mortal enemy).... hehe... sa aking ever loyal friends... neph, she, pat, angeli, tina.. wahaha... ang galing natin... hanggang sa huli.. magkaibigan pa rin tayo... sa mga super gc kong mga kaibigan... kay llamas, jek, kath a., nanay gidg, nino (hndi niño.. nino talaga tawag ko sa kanya) steph... haiz.. mabuhay tayo... sa mga walang kasing baboy na mga nilalang... marahvi(parang ella v.??), kaze, alkia(hehe..).. matutong maligo't magpalit ng underwear ha??!!! hehe... at sa mga walang kakwenta-kwentang mga taong kahit anonggawin ko eh nagagawang sakyan ako... kahit offensive na sa iba, sa kanila ndi pa... hehe.. kilala nila ako eh... ph, cm, lesli,bea, thea... salamat... Sa mga adiktus na choirpeople... (ang dami ninyo...) salamat.. sana ay magkita pa tayo sa iba pang mga chorale crap...sa abnormal kong tatay... abnormal ka parin.. pero good thing na nabawasan.. Siya lang pala ang dahilan.. (sinong Siya??? si Lord??? magpapari?? hehe..)
Sa mga naging magulang kong tunay sa masci..... mrs. Pinar, ever beloved Ma'am Bunagan, sa kinamuhian ko't kinasuklaman.... ms. Correa (anyway.. the good thing is.. naiintindihan ko na ang mali ko).. sa sa bukod tanging nilalang sa Manila Science na tunay na naging ina sa akin... si Mamang/Nanay/choirmaster(talaga lang ha??!! hehe..) Mrs. Alcantara.... (sino yun?!?) hehe joke lang... siyempre si ma'am... si ma'am.. si ma'am... sino ulit yun?? hehe.. si Nanay Jocelyn (juicylyn ang basa nun..Juicy?!?) T. Carlos.. hehe... Ang galing nga ni Lord eh.. bawat taon ko sa Masci may natutunan ako... first year.. the very basic.. fundamentals... test ng mga natutunana ko saa elementary years... challenge sa loyalty at bonding sa friends. second year... mental ang labanan.. hehe.. rutherford... third year... more sa friendship... touch ng emotional side... at walangwala sa logical... fourth year... lahat natest.... pero parang refreshments na lang... mga paninindigan, paniniwala, sa paghabol sa mga aralin, emotional maturity( which is the definition ng crush..) lahat na talaga... hehe... pati commitment.... pero syempre nasa fourth year life ang rebellion.. hehe.. i must admit... rebelde ako kay sir bangayan... well.... sori poh... hehe... haiz...salamat ph saa lahat.. babaunin ko ang lahat ng mga aral na itinuro ninyo sa akin.. mwah! Mahal na Mahal ko kayong lahat... (bow)
Salamat sa pagbasa(kung may nagbasa man..) akala ninyo siguro kung anu yung misteryo ng pamagat ko noh??? hehe...

/b a c k. t o. t o p.

Saturday, April 14, 2007

heto ako ulit. pasenxa na kung maraming typo.. tinatamad akong magproof read. anyway, anung meron? hehe. wala namang masyado..

Birthday ko nung april 13!!! hehe.. ang daming bumati. in fairness, mas marami kaysa last year. hehe. nung April 12, nagyaya pa 'tong mga choir na to ng picnic sa bday ko.. how dare you!!! hehe... actualy, gusto kong pumunta... tapos wala akong pagkaing dadalhin.. makapal ang mukha ko eh. tapos birthday ko pa.. hehe.. hanggang sa bday ko gusto kong pumunta.. kaso late na akong gumising. 9 na. (lagi namang ganun eh.. yung oras ng call time ang oras ng gising ko). hehe pero nung nalaman kong uuwi agad ang mama para lang makapagsimba kami ay ok na ako.. sayang ngalang at namiss ko yung swimming kila masaki. hehe.. hay naku. anyway. nagbabad lang naman ako sa compuer para sa stfap sa up. tapos hapon na nung natapos ako at saka namang dating ng nanay ko. kumain lang kami ng masarap na luto ng tatay ko. actually kaming tatlo lang na blood type O (ni mama at freedom) ang sarap nung cake.. well childish kasi ako kaya masaya ako pag may cake. hehe. tapos nagsimba na kami. buti na lang abnormal ang sched ng misa... late kasi kami dumating sa simbahan (sa inakala naming misa) tapos wala lang.. moments with God.. banal mode. kaso ang wierd talaga ng misa ng mga matatanda.. wala kasing chorale kaya yung mga kanta binibigkas na lang. pati yung Ama namin.. ang awkward. hai. friday kasi. tapos yun lang. end. **hinayblad ata ako sa krispi pata....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

sa mga bumati.. marami pong salamat.... sinave ko pa lahat ng messages... kahit next year... pustahan tau.. nasa fown ko pa rin yun... hehe...

/b a c k. t o. t o p.

Wednesday, April 11, 2007

ikalawa ko pa lang itong post sa blog na ito. Marami na ring nangyari sa mga nagdaang araw. Kaya naman, aking hahabaan ang post na ito.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Simulan ko sa graduation.

Sa totoo lang nung araw na iyon, tuwang-tuwa pa ako. hapon na nung umalis ako sa bahay sa cavite. Ang damit ko nauna na sa akin sa Maynila, sa bahay ng lola ko. ang wirdo noh?? nagawa pang mauna ng damit ko kaysa sa akin. nag jeepney ako papuntang baclaran then lrt, un ako bumaba dahil super late na ko nun sa praktis. Nakasabay ko pa sa pagbaba ng lrt si Ate Pausiu na di tulad ko ay nakabihis na. naglakad kami papuntang masci at habang nasa daan ay nagiisip-isip kung bakit ang daming tao sa daan. Doon ko lamang napagtanto na may hostage taking nga sa may city hall. dumating na kami sa masci. akala ko noon na huli na talaga kami sa ensayo ng choir. Yun pala, hindi pa sila nagsisimula at halos wala pang tao nun. ang galing talaga ng mga seniors!!! nagvocalize lang kami at kumant ng mga dating kanta ng chorale.tapos ang abnoy talaga. kasi nalaman ko yung bad news ni aklia. hay... todo simpatya naman ako. tapos malapit nang magsimula yung graduation. joke time talaga. kasi dumating ako sa oras para sa praktis ng choir, kahit hind pa ako nakabihs pumunta ako dun. tapos kung kailan kailangan ko nang pumunta sa lola ko para magbihis ay siya namang simula ng totoong praktis ng choir. abnoy talaga. tapos sumakay lang ako ng jeep, ang tatay ko naman.. naman!!! hindi pa naliligo. nasiraan na ako ng ulo nun. wala pa ang nanay ko at dumiretso na ang kuya ko sa eskwela kahit na sa akin yung mga ribbons nila. naman! pero gayun man, nakarating naman ako sa oras kahit nagpedicab lng kami.. trafik talaga dahil sa damuhong hostage taker na yan.

so ayun sa mismong graduation naman, hay ang daming wala... ang daming huli; muli, dahil sa damuhong hostage taker na yan. tapos sa march, kami pa sa lahat lahat ni Philippe ang itinakdang maging partner. hay.. tapos ang bobo pa nng marcha, hindi kami sabay sabay... kakainis kitang-kita ko yung mga imperfection. hindi nga namin binilang ni Philippe yung steps eh... I mean yung makasaysayang 6 steps bago kayo unang hahakbang ng partner mo. basura. trapos bigla pa akong pinaharap sa nanay ni philippe na may haeak ng camera na bigla namang nagflash(yung camera ah. matakot ka naman kung yung nanay yung nagflash.) tapos ayan.. ang bobo nung mga tayo at upo. ang galing nga ni edu eh.. mula't sapul lagi siyang huling umupo sa moseley, laging naiiwan.. hanggang sa mismong graduation. si kuya kyle naman (peace tayo) feel na feel ang sinasabi.. welll minsan lang gagraduate sa high school... wait lang naalala ko rin si Mrs. Faylogna na kaparehas ng damit ng nanay ko.. naman.. super twins??? hehe.. at ayun nga.. sunod-sunod ang kabobohan. umayos ulit ang arrangement pagkatapos ng bigayan ng diploma. which is a good thing, hehe katabi ko si ma'am carlos. pag-upo namin ni ma'am, dun pa lang nagsimula ang tunay na okrayan. hehe. i love you ma'am!! hehe kung kutsilyo lang ang mga salita.. pulbos na yung photographer.. dahil totoo naman.. ang tangatanga... ang taal ng bigayan ng medals dahil sa kanya. sinira din niya yung pinaktis ng awardees yung... 1 2 3... 1 2 3...1 2 3... (wherein dahil mali rin yung mismong awardees dahil hindi nila tinandaan... hehe.. dapat daw hidi na binigyan ang mga yon.. ang tatanga... hee.. pabiro lang naman.. sori sa tinamaan. tapos si Jorge, si jorge talaga ang di ko makakalimutan.. heto yung mga linya.. " tignan mo tong tangang to... tama bang iwan ang magulang?? sinabihan na .. ang tanga!" hehe... pati pala yung nanay ata yun ni ray sagun na dumaan sa upuan ng mga students.. (ah excuse me.. graduate din po ba kau?? hehe..) pero gayunman, buti na lang at may magandang nagyari.. nabawi ang lahat ng flaws ng graduation song namin. ang galing!!! in fairness, tumunog talaga.. tapos ayun.. tuloy sa program.. nakakaloka lang si Mr. Ricalde, hindi niya lam kung kailan siya magsasalita... at kung anu yung sasabihin lang niya.. well.. first time kasi... after ilang years ng kanyang graduation sa masci.. at siguro.. iba rin yung ayos ng program nila noon. so ayun... naging maayos naman ang lahat...

salamat sa lahat ng naging parte ng graduationg ito.. sobra sa kulay.. never ko 'tong makaklimutan... salamat kay ma'am carlos dahil hindi naging boring ang mga sandaling nadaupo ako... (wait lang ma'am, magkano po yung singil sa picture nio?) hehe.. sa mga taga division na ni minsan naman ata eh hindi umaatend ng graduation.. laging representative lang... (bkit pa kaya sila yun iniinvite at di yung representative na lng nila?) sa mga insekto na nagliparan.. i love you!!! super!!! kayo ang naglagay ng spice sa graduation... kung wala kayo.. walang thrill.. kay ma'am faylogna na kapareha nga ng damit ng nanay ko... kay ma'am coco.. na nawirduhan ako nung exit ng teachers kasi nakikipagshakehands siya ng walang kashake hands (anu 'to praktis ng pagabot ng diploma?? buti walang "thank you ma'am" ) ang suwerte naman ng hangin.. nakamayan si ma'am coco... hehe... hinding-hindi ko makakalimutan ang araw na iyon...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Last day ng mascian life...

Hay.. tanghali ako pumasok nun... wala lang..natuwa lang ako kasi floor plan lang ang kulang ko sa clearance sa tle. ang dami ngang mali sa ginawa ko eh.. eh since hindi iyon ang field ni ma'am arellano, hindi niya napansin yon... naclear tuloy ako agad.. ang galing talaga ni lord!!! ang something special naman dun eh... tumambay ako sa bordner... hay.. namiss ko rin ang bordner.... una einstein... tapos sina angelo at leslie... then some of the choir people... yung lang.. kumain kami nina ma'am carlos, leslie, angelo, miguel, iric, pausiu, jason, angel, celiz, julius, jayv, si tabal, (may nakalimutan pa ba ako???) yun lang.. basta.. nalula lang naman ako sa sobrang megalific na pagkamahal mahal ng pagkain sa chef d angelo... naman... yun lang...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
graduation Ball

Hay.. hehe.. ang bobo ng event na ito... ang beggar talaga... sa totoo lang... wala lang.. ayos lng.. pero may part sa program na napaka boring... ang abnoy... the food, ayos lang. sa totoo lang ang nagbigay ng kulay sa mga nangyari ay yung AVP.. yun lang yung part na talagang naappreciate ko. kasi. wala lang. ang dramatic. naalala ko ang maraming maraming bagay. tapos, kita ko rin naman ang kasiyahan ng mga tao. Sayang nga lang at wala ang pinakamamahal naming adviser na si ma'am carlos eh. pati yun message from the advisers wala siya. ok lang. alam ko naman yung rason eh. well, close kami ni ma'am. hay.. tulad ng ineexpect ko.. pagdating ng slow dance magsisimula ang jugjugan moments. ang bawat magsingirog ay tila dama na ang nalalapit na paghihiwalay dahil sa maraming bagay. pero hindi ako sigurado kung dahil maghihiwalay lang o dahil may iba pang mga rason. maraming pairs ang aking nakita. ang daming tahimik ang daming umiyak. and daming kung anu-ano. Pero ang pinakamarami ay ang mga dalaga'tbinatang parehas nagmumukhang mga ahas na nakalingkis sa isa't isa.. ito na ba ang bagong paraan ng pagpapahayag ng pagmamahal sa isa't isa? hay.. nagmukha tuloy isang malaking kulungan ng sawa ang dance floor. nawirduhan pa ako sa isa kong kaibigan, si Angelo. ewan. basta, di ko ata dapat sabihin, pero hints na lang.. takot at kuntsaba.. yun lang.. niyaya ko rin ng sayaw ang naging crush ko nung third year, si Jessica Tipozo. hay. naku, mali ata yung timing ng pagdating ko. pero dahil nandun na ako at kailangan ko siyang maisayaw dahil sa isanhg rason, hehe... itinuloy ko kahit na nag-iiyakan pa sila ni Nathaniel.. hehe kj ako eh... sa buong kanta, tinanong ko siya... tungol sa kanila ni Nathaniel at tungkol na rin sa nakaraan. hanggang ngayon pala ay hindi pa rin niya kinakalimutan ang mga nangyari nun. hai.. wala namang akong magawa, kahit gustuhin kong kalimutan na niya yon at gumawa ng panibaong hakbang sa buhay ay hindi ko magawa dahil siya na ang gumawa ng buhay niya. gayun man, natapos ang aming sayaw ng maayos. Tapos non ay kinausap ko na ang nakaalitan kong si Ph. Habang nanonood ang mga usiserang mga babae ng einstein, ay nagkapartawaran kami ni Ph. hay.. nakirita lang ako ng kaunti dahil ako naraman ang gumawa ng daan upang magkausap kami.. tapos.. nagkaayos na talaga at sya namang pagpalakpak ng mga kamay ng mga usiserang einstein.. hehe.. i love you iana!!!! hehe... kakausapin ko na sana si Cm kaso umalis sila ni Ph upang mag-usap, malamang ay dahil gustong babalaan ni Ph si Cm... gayunman ay nakapag-usap pa rin kami.. nagkapatawaran.. gayunman, hindi naging malalim tulad ng usapan namin ni ph ang usapan namin ni cm.. hanggang ngayon ay naalala kko pa ang tinanong ni cm sa akin, "maibabalik pa ba ang dati??" ang bobo ng sagot ko noon.. pero ngayon sigurado na ako sa aking sagot... Hindi na.. at hinding-hindi na... ang salaming nabasag, kahit pagdikitin mo ay may mga marka pa ring naiiwan.. ang maari mo na lang gawin ay ang maghanap ng bago... siguro ganun... panibagong pagkakaibigan ang maibibigay ko at hindi na yung dati.. siguro maaaring maging katulad ng dati pero kailangan pa ng ilang panahon....

Naalala ko pala... nung grad ball ay bumaba kami nina angelo at miguel sa fountain sa baywalk.. wala lang... nagliwaliw lang at nag-usap.. nalaman ko rin kung bakit nagkatampuhan sila Thea at Angelo. Maligaya ako at nagkaayos na sila. hay... namiss ko rin noon ang malate.. dun kasi ako lumaki.. wala lang... nakakatuwa namang isipin na sa simleng pagbaba mnamin ng kambal sa lugar na iyon sa loob ng maliit na oras ay akin nang nabalikan ang pinanggalingan ko. hai.. natuwa pa ako sa bilog na bilog na buwan noon. ang galing talaga... Salamat nga sa kambal at sa kanilang ideya na bumaba kami.. hehe.. sa totoo lang nagenjoy ako ng todo doon..

Natapos yung ball sa picturan... ayos pa rin kahit nainis ako sa staement ni laurence.... ha? anung meron sa mga miyembro ng all stars??? hehe.. siguro ay hindi ko nga lang sila niiintindihan.. iba ako eh.. iba sila... anyway... bumaba kami sa room at doon ay tumambay.. si fojas tulog na.. taray... tapos nagsimula nang magbihis ang sangkatauhan... bumaba ako ulit, ngayon naman ay kasama ko si thea... bumili kami sa 7 eleven ng makakain.. dun sa 7 eleven ay natagpuan namin ang maraming mascians.. bumibili rin ng makakain... wala lang... nagkipagusap at pagkatapos bumili ay umalis na kami kaagad ni thea.. hay ang wirdo ng pakiramdam... umaga na kasi.. naalala ko lang pala yung buwan, pinansin din ni thea... hehe.. tuwa naman ako.. kasi mas gumanda yung buwan nung mas lumalim yung dilim... hehe.. nung paakyat na hetong si thea biglang kumanta... All i ask of you pa... sa lahat-lahat yun pa... gusto ko sanang sumabay kaso bangag na ako... hehe.. Wala lang. maganda kasi yung kanta. tapos sa kwarto maraming event... sila ulita muntik nang hindi matulog... hehe. ako natulog ako sa silyang pinagdugtongdugtong... maguumaga na nang natulog ako dahil sa chismisan namin ni leslie. nagising ako mga 6 na, may araw na dahil kay guiwo. pinaayos niya ako, siguro naawa.. hehe salamat guiwo!! tapos pinatulog na rin ang mga taong nagbabaraha... sina ulita, nacis at pacheco. habang sina thea, ph, fojas at the rest at natutulog pa rin...

Gumising kami ng 8 na ata... tanghali na.. 9 dapat nandun na.. well ang mga tao ay walang pakialam at nagpapetekpetek pa sa kilos... sa sobrang late, (narealize din naman nila after 10 years) nakiligo na lng si leslie sa coper.. si thea nagbuhos agad, ako nagplano ng makiligo sa darwin (katabi lng naman ng rum namin eh) si ph... ayun, tulog pa.. hehe...marami rin kaming stop overs... kila ralph then kila royce... naunang bumaba kami nina royce. Nagtaxi na kami dahil walang masasakyang malapit at dahil late na. naiwan si ph upang ipaalam sa ga nahuli na nauna na kami. 10 na ng dumating kami sa praktis..

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Sa praktis ng choir

wala si tatay ron.. di daw nia alam na may praktis. ang nandun ay si Jason na ever loyal sa chorale. Nandun din ang ilang members ng chorale at ang mga bago. sa awa ng diyos, isa lang ang dumating na bagong bass. ang saya.. walang nangyari. binago pa ni kuya yung tono ng bass sa one thing. ang tigas din ng ulo niya. feeling ko nag walk out na si ma'am dahil kay kuya. Sinabi na kasing wag ulitin yung one thing.. amen na lng ang ituro.. pero mnapilit si kuya.. kaya nauwi ang tono ng bass sa wala... nung malapit nangmaguwian, nung nagsabaysabay na, yung unang tono pa rin ang ginawa ng bass... hehe.. buti nga.. nyehe.. naging senseless yung turo ni kuya... T_T

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
part one pa lang to... next time ko na lang ilalagay yung from april 3-april 12.. bka mamaya mailagay ko na rin... nyaha.. cge..

/b a c k. t o. t o p.